کد مطلب:162401
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:190
ابن الصیفی
شهاب الدین ابوالفوارس سعد بن محمد تمیمی، فقیهی عالم و شاعری ادیب بوده و گفته اند كه او داناترین فرد نسبت به اشعار و اختلاف لغات عرب بوده است. او به سال 574 ه.ق.در بغداد وفات یافته و در مقابر قریش دفن شده است.
1. ملكنا فكان العفو منا سجیة
فلما ملكتم سال بالدم أبطح
2. و حللتم قتل الأساری و طالما
غدونا عن الأسری نعف و نصفح
3. فحسبكم هذا التفاوت بیننا
و كل اناء بالذی فیه ینضح [1] .
1. هنگامی كه ملك به دست ما افتاد، روش ما عفو و بخشایش بود و چون شما به قدرت رسیدید، خون ما را چون سیل جاری كردید.
2. و كشتن اسیران را حلال شمردید در حالیكه ما اسیران شما را می بخشیدیم و آنها را آزاد می كردیم.
3. همین قدر تفاوت میان ما و شما بس. آری هر چه در ظرف باشد همان به بیرون می تراود. [2] .
[1] ادب الطف، ج 3 ص 208.
[2] درباره ي اين اشعار، ابن خلكان گفته است: شيخ نصرالله بن مجلي كه از ثقات اهل سنت است گفته: علي بن ابي طالب عليه السلام را به خواب ديدم. گفتم: اي امير مؤمنان، شما به هنگام فتح مكه گفتيد كه هر كس به خانه ي ابوسفيان پناه برد در امان است اما آل ابوسفيان در كربلا آن گونه جبران كردند. آن حضرت فرمود: آيا اشعار ابن الصفي را نشنيده اي؟ گفتم نه اي اميرمؤمنان. سپس آن حضرت فرمود: پس بشنو (و اشعار را خواند). چون صبح از خواب برخاستم به نزد ابن الصفي رفتم و خواب خود را گفتم. او فريادي زد و سخت گريست و گفت: به خدا قسم من اين شعر را همين ديشب سروده ام و هنوز نه براي كسي خوانده ام و نه نوشته ام.